A psicoloxía enmárcase en distintas áreas da ciencia. Non é posible lograr consenso para encasillarla entre as ciencias naturais, as ciencias sociais, ou as humanas. A disciplina abarca todos os aspectos complexos do funcionamento psíquico humano. As distintas escolas, teorías e sistemas psicolóxicos enfocaron os seus esforzos en diversas áreas, existindo desde os enfoques que se centran exclusivamente na conduta observable (conductismo), pasando polos que se ocupan dos procesos internos tales como o pensamento, o razoamento, a memoria, etc. (como o cognitivismo) ou as orientacións que pon o acento nas relacións humanas e na comunicación básandose na teoría de sistemas, até os sistemas psicolóxicos que focalizan nos procesos inconscientes (como a psicanálise ou a psicoloxía analítica). O alcance das teorías abarca áreas ou campos que van desde o estudo do desenvolvemento infantil da psicoloxía evolutiva até como os seres humanos senten, perciben ou pensan; como aprenden a adaptarse ao medio que lles rodea ou resolven conflitos.
Para outros autores, como os da corrente académica anglosaxoa do Behavioural sciences, o ámbito de investigación e acción da psicoloxía científica é exclusivamente o comportamento humano, distinguindo só tres áreas: ciencia da conduta, ciencia cognitiva e neurociencia.
Como disciplina científica, rexistra as interaccións da personalidade en tres dimensións: cognitiva, afectiva e do comportamento. É materia de controversia se seica outras dimensións (como a moral, social e espiritual, incluíndo as crenzas relixiosas) da experiencia humana forman ou non parte do ámbito da psicoloxía, como así mesmo, en que medida a abordaxe de tales aspectos pode ser considerado científico.
No hay comentarios:
Publicar un comentario